Stanowisko SPIUG w sprawie projektu Ustawy o OZE

Stanowisko Stowarzyszenia Producentów i Importerów Urządzeń Grzewczych (SPIUG) w sprawie projektu Ustawy o Odnawialnych Źródłach Energii

W dniu 22.12.2012 został podany do wiadomości publicznej długo oczekiwany także przez Środowisko Urządzeń Grzewczych projekt ustawy o Odnawialnych Źródłach Energii. Projekt ustawy powstawał dosyć długo. Dlatego oczekiwania Środowiska instalacyjno – grzewczego wobec nowego aktu prawnego były bardzo wysokie. Spodziewaliśmy się, ze tak oczekiwany akt prawny, razem z nowelizacją Prawa Energetycznego oraz Prawa Gazowego, uzna w doskonale większym zakresie ciepło wytwarzane przy pomocy Odnawialnych Źródeł Energii. Chodzi tutaj głównie o ciepło uzyskiwane przy zastosowaniu pomp ciepła, ciepła pochodzącego z kolektorów słonecznych, jak tez ciepła pochodzącego ze spalania czystej biomasy, a nie współspalania jej z węglem kamiennym lub brunatnym.

Oczekiwaliśmy, że nowa ustawa będzie bodźcem do dynamicznego rozwoju produkcji energii w oparciu o źródła rozproszone. W obecnej sytuacji, gdy dekapitalizacji dużych jednostek sięga już gigawatów mocy, a modernizacja ich to kwestia wielu lat, pod warunkiem zapewnienia finansowania inwestycji, rozproszone źródła energii dają jedyną możliwość uzupełnienia deficytu energii w krótkim czasie. Ponadto, rozproszone źródła ciepła z OZE nie są ujmowane w żadnych miarodajnych statystykach, aby dołączać je do ogólnych bilansów energii wytwarzanej w źródłach odnawialnych.

Należy przypomnieć, że zaproponowany dla Polski cel w zakresie rozwoju OZE jest zwiększenie udziału energii ze źródeł odnawialnych w bilansie paliwowo-energetycznym Kraju do 15% w 2020 r 20% w 2030 roku. w strukturze zużycia nośników pierwotnych, co bez uwzględnienie i wsparcia wytwarzania ciepła w oparciu o OZE, może być trudne do zrealizowania.

Przedstawiony do konsultacji przez Ministerstwo Gospodarki w dniu 22 grudnia ub. roku pakiet projektów ustaw energetycznych, w tym ustawy o OZE, niestety zamiast poprawy jakościowej obowiązującego systemu wsparcia, także ułatwień prawnych dla nowych instalacji, w tym przede wszystkim instalacji w ramach tzw. energetyki rozproszonej, planuje się prawie całkowite odejście od obecnego dalekiego od doskonałości systemu, nie dając w zamian żadnych rozwiązań, które mogłyby przynieść efektywne wsparcie dla rozwoju OZE w Polsce, w tym wytwarzania ciepła z tych źródeł. Szczególne zdziwienie może budzić np. likwidacja obowiązku zakupu energii wytwarzanej w źródłach odnawialnych przez operatorów sieci, brzmienie zapisów prawa które w założeniu miałyby wspierać rozwój mikroenergetyki (tzw. energetyki prosumenckiej), dziwny skomplikowany i naszym zdaniem niedopracowany system zawierający niewymagane przez dyrektywę unijną ograniczenia w dostępie do rynku instalatorów OZE, oraz praktyczna rozbieżność pomiędzy zapisanymi w uzasadnieniu i ocenie skutków regulacji deklaracjami, a rzeczywistymi konsekwencjami proponowanych rozwiązań prawnych.

Projekt Ustawy o OZE niewystarczająco traktuje zagadnienie wytwarzania ciepła przez instalacje oparte o OZE, w tym pompy ciepła i kolektory słoneczne. Zapisy dotyczące możliwych form wsparcia dla wytwarzania ciepła przez OZE, oraz procedury dotyczących tworzenia tego typu instrumentów wydają się niewystarczające. Dotyczy to zarówno wysokości poziomu wsparcia, jak też procedur dla tworzenia zasad programów idących w tym kierunku.

Brakuje jakichkolwiek zapisów dotyczących funkcjonowania instytucji tzw. „prosumenta” tj. producenta energii w mikroinstalacjach zużywającego a na własne potrzeby i sprzedającego energie do lokalnej sieci. Tego typu rozwiązania są promowane w innych krajach UE, ponieważ ich sens, to produkcja energii w miejscu jej zużywania i redukcja obciążenia sieci przesyłowych wyprodukowana energią.

Zarówno w propozycji ustawy jak i w proponowanych zmianach ustaw brakuje ważnej transpozycji Dyrektywy OZE; tzn. zalecenia promowania technologii OZE o wystarczającej wysokiej efektywności. W stanowisku przygotowanym przez naszych kolegów z PORT PC zawarte zostały bardzo ważne tezy oparte Art. 13 Dyrektywy, pod którymi SPIUG tez się podpisuje: „W odniesieniu do przepisów i kodeksów budowlanych państwa członkowskie promują stosowanie systemów i urządzeń ogrzewania i chłodzenia wykorzystujących odnawialne źródła energii. W przypadku biomasy państwa członkowskie promują technologie przekształcania osiągające skuteczność przekształcania energii wynoszącą co najmniej 85 % w zastosowaniach mieszkalnych i komercyjnych oraz co najmniej 70 % w zastosowaniach przemysłowych. W odniesieniu do pomp ciepła państwa członkowskie promują te spełniające minimalne wymagania dotyczące oznakowania ekologicznego ustanowione w decyzji Komisji 2007/742/WE z dnia 9 listopada 2007 r. określającej kryteria ekologiczne dotyczące przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego pompom ciepła zasilanym elektrycznie, gazowo lub absorpcyjnym pompom ciepła. W odniesieniu do energii ciepła słonecznego państwa członkowskie promują certyfikowane urządzenia i systemy oparte na normach europejskich, jeżeli takie istnieją, w tym oznakowaniu ekologicznym, etykietach energetycznych i innych technicznych systemach odniesienia ustanowionych przez europejskie organy normalizacyjne.”

Osobnym tematem wymagającym rzetelnego dopracowania jest implementacja Dyrektywy Unijnej 28/2009/WE w zakresie certyfikacji instalatorów mających montować mikroinstalacje OZE.

Brakuje konkretnej informacji co do okresu przejściowego, miedzy uchwaleniem Ustawy i wejściem jej w życie, a techniczną możliwością wypełnienia jej zapisów w zakresie uprawnień instalatorów. Jest to o tyle ważne, że nie można dopuścić, aby z dniem wejścia ustawy w życie, okazało się nagle, że nie ma kto montować instalacji do czasu odbycia pierwszych szkoleń i egzaminów. W ustawie pojawia się data 31.12.2015r jednak nie jest to jasno określone czy jest to jest datą końca okresu przejściowego.

SPIUG stoi na stanowisku, że tylko transparentne zasady określające zakres wymogów do spełnienia przez ośrodki szkoleniowe, oraz ustalenie jednolitego programu szkoleń, pozwoli w sposób prawidłowy rozwiązać sprawę uprawnień instalatorów mikroinstalacji OZE. Innymi słowy, w okresie przejściowym należy zapewnić możliwość uzyskania certyfikacji instalatora OZE wszystkim osobom, które ukończyły kursy instalatora OZE w ramach realizowanych w Polsce programów szkoleniowych EU oraz autoryzowanych szkoleń organizowanych przez producentów, zakończonych przed datą wejścia w życie ustawy

Podsumowując:

Ustawa o OZE ma za zadanie wprowadzenie regulacji prawnych, które w wydatny sposób przyczynia się do rozwoju OZE w Polsce Proponowane zmiany mają na celu objęciem instrumentami regulującymi rozwój OZE w Polsce także wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w źródłach rozproszonych. Ustawa powinna mieć też za zadanie objęcie statystyka ciepła wytwarzanego w rozproszonych źródłach energii. Z uwagi na to, że ciepło z OZE wytwarzane w mikroinstalacjach nie jest praktycznie brane pod uwagę w żadnych miarodajnych statystykach, jego niemały potencjał jest praktycznie pomijany, co prowadzi do zakłamania jeżeli chodzi o rzeczywisty udział wytwarzanej w tych źródłach energii całkowitym bilansie wytwarzanego ciepła. Uwagi Stowarzyszenia Producentów i Importerów Urządzeń Grzewczych w sprawie projektu Ustawy o OZE zostały złożone 06.02.2012 do Ministerstwa Gospodarki.

Pełny tekst wniosku z uwagami do projektu ustawy o OZE, złożonego do MG będzie dostępny na stronie www.spiug.pl

Warszawa, 08.02.2012

Opracował: Janusz Starościk – Prezes Zarządu SPIUG